گذار ابن سینا از تحلیل معناشناختی مشتقات طبیعت به نتایج طبیعت شناسانه

ابن­سینا، در مواردی، از مباحث معناشناختی برای دست یابی به نتایجی در فلسفه طبیعی خود سود برده است. برای نمونه، وی به­­منظور بازشناسی ویژگی­های طبیعی، از تحلیل معنا­شناسانه الفاظی که از «طبیعت» مشتق می­شوند، استفاده و مشتقات پنج­گانه­ای را برای این معنا ذکر کرده است. از تحلیل مضامین فلسفی­ای که او ذیل هر یک از این مشتقات بیان می­دارد، این نتیجه حاصل می­شود که ویژگی‏های طبیعی اشیاء، از ذات آن­ها برآمده­ است و بر آن تکیه دارد. مسئله اصلی که در این­جا رخ می­نماید این است که چگونه می­توان گذار ابن­سینا از مباحث معناشناختی به نتایج طبیعت شناختی را موجه دانست؟در پاسخ به این مسئله، تلاش شده است ضمن آشکارسازی پیش­فرض­های ابن­سینا از طریق تحلیل نسبت مشتق و مبدأ اشتقاق از یک سو و واکاوی مفهوم طبیعت از سویی دیگر، موجه بودن چنین گذاری نشان داده شود.